به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی کمیته امداد، ساعت نُه و سی دقیقه صبح روز سه‌شنبه پانزدهم اسفند هزار و چهارصد و دو است. هوا نسبتا گرم است و خورشید را می‌توان حس کرد؛ برخلاف سال‌های گذشته که چنین روزی سرشار از برف و سرما بود.

برای نخستین بار قرار است زنگ نیکوکاری به صورت استانی در شهرستان گردشگری سرعین نواخته شود. جاده خلوت است! بر عکس ساعات پایانی شب در پاییز و زمستان و یا روز و شب در بهار و تابستان که گردشگران داخلی و خارجی، رهسپار چشمه‌های بهشتی می‌شوند.

حدود بیست دقیقه تا مقصد فاصله است و در کنار جاده، بنرهای تبلیغاتی کوچک و بزرگ «جشن نیکوکاری» خودنمایی می‌کند. جعبه‌ای مملو از گل که با شعار «عید همدلی، در جشن نیکوکاری نوروز را هدیه دهیم» مزین شده است.

ساعت نزدیک دَه صبح است که به مقصد می‌رسیم. در بدو ورود اداره تبلیغات اسلامی سرعین، دخترانی با لباس محلی «تومان کوینک» زنان آذربایجان برای استقبال از مهمانان آماده می‌شوند و شاخه گلی در دست دارند. مربی از آنها می‌خواهد که همه یک صدا بگویند: «خوش گلیب سوز» و خوش‌آمدی با گل و لبخند را تقدیم شرکت‌کنندگان کنند.

وارد سالن که می‌شویم، دخترانی با لباس مدرسه روی صندلی‌ها نشسته‌اند. پرچم ایران در دست‌های‌شان می‌درخشد و بادکنکی که کنار صندلی جا خوش کرده است.

علیرضا نادری، مجری و از هنرمندان صداوسیمای مرکز اردبیل در حال مرور سین برنامه است و دست اندرکاران نیز در حال چک صدا، دوربین، پخش کلیپ و... هستند تا همه چیز طبق برنامه پیش رود و خللی ایجاد نشود.

حین چک بلندگوها، آهنگ «الا که داری ز فیض باری توان و قدرت به جسم و جان / بیا به امداد ناتوانان به شکر بازوی پر توان» پخش می‌شود. حیرت‌انگیز زمانی که همه بچه‌ها با این سرود شروع به خواندن می‌کنند و دست می‌زنند. سالن را صدای بچه‌ها پر کرده و بزرگ‌ترها گوشی‌های خود را به سوی این کودکان می‌گیرند تا لحظات خواندن سرود دسته جمعی را ضبط کنند.

چیزی که بیش از هر چیز به چشم می‌آید، «قلک» است. قلک‌هایی که روی‌شان نوشته شده: «دستی که کمک می‌کند، از دستانی که برای دعا بالا می‌روند مقدس‌تر است» و در پایین آن نوشته شده: «جشن نیکوکاری مبارک» و انتهایش که به نام مدرسه ختم شده است.

گویی قلک‌ها هم صدا دارند، حرف‌ می‌زنند، راه می‌روند و قصه می‌گویند. از بچه‌هایی می‌گویند که آنها را دیده‌اند و حالا لحظه شماری می‌کنند تا شکسته شوند و درون‌شان را به بیرون بریزند و دلی را شاد کنند.

قلک‌هایی از جنسِ خاکِ رُس که با دستِ کوزه‌گر ساخته شده و حتما کوزه‌گران هم دل‌شان اینجاست که هنرِ دست‌شان در چه محفلی گام گذاشته و آروز دارد... بشکند!

با کمی تاخیر، برنامه شروع می‌شود.

باقر باقرزاده، فرماندار شهرستان سرعین به روی سن آمده و می‌گوید: « برجسته‌ترین آیات و روایات الهی با مضامین کمک به همنوع است چرا که حیات جامعه بشری، احساس درد همنوع و فریادرسی و کمک به دیگران است که در قالب اشعار و حکایات غنی در کشور به آن توجه شده است. خیران شهرستان سرعین هم در سال گذشته و هم در جشن نیکوکاری امسال مشارکت گسترده‌ای داشته و با هدف جلب رضایت الهی در دستگیری از نیازمندان و فقرا با احساس مسئولیت حاضر شدند.»

ادامه برنامه با اجرای سرود همراه بود. همه با هم خواندند:

«بگیر دست فتادگان را به حکم وجدان تو مهربان

شریک غم‌های دیگران شو طبیب آلام خستگان شو تبسمی بر لبی نشان

تو ای مسلمان به رسم احسان به شام تاریک مستمندان به شمع جان پرتوی فشان»

پرچم ایران، همراه با نوای دانش‌آموزان در هوا می‌چرخید و شکوه زیباتری را به محفل بخشیده بود.

بعد از سرود، نوبت به سخنرانی علیرضا حسین‌نژاد، مدیرکل کمیته امداد استان اردبیل رسید که با سئوالی از کودکان پرسید:

- دیروز چه روزی بود؟

یکی از بچه‌ها دست بلند کرد و گفت:

- 14 اسفند، روز احسان و نیکوکاری.

مدیرکل کمیته امداد استان اردبیل ادامه داد: «احسن به دانش‌آموزان نیکوکار که همیشه به یاد همنوعان‌شان هستند».

حجت‌الاسلام محمد شیرعلیپور، امام جمعه شهرستان سرعین آخرین سخنران این مراسم بود که گفت: «همه این شعر استاد شهریار را حفظ هستند « برو ای گدای مسکین در خانه علی زن / که نگین پادشاهی دهد از کرم گدا را» اما شاعر دیگری در این خصوص گفته است: « مرو ای گدای مسکین در خانه علی زن / که علی زند شبانه در خانه گدا را».

وی گفت: «احسان و نیکی تنها وظیفه کمیته امداد نیست بلکه در کنار این نهادهای حمایتی خود مردم نیز باید با الگو گیری از سیره ائمه اطهار(ع) به ویژه حضرت علی بن ابیطالب(ع)، بکوشند تا روحیه کریم پروری در جامعه گسترش پیدا کند.»

ادامه برنامه، سرشار بود از لحظات زیبایی که گاه اشک را بر چشمان حضار جاری می‌کرد. جایی که هر کودک، قلکی به دست داشت تا به روی سِن بیاید و با دکلمه‌ای زیبا از نوعِ «احسان و نیکوکاری»، آنچه داشت را تقدیم همونوعانِ نیازمند کند.

تا چشم کار می‌کرد، قلک‌ها موج می‌زدند در دریای بی‌کرانی که انتها نداشت و هر قلکی را تکان می‌دادی، نوای شیرینی را روانه آسمان می‌کرد تا دلِ هر کودک نیازمندی در آستانه سال نو، شاد شود.

مسئولان آموزش و پرورش، تبلیغات اسلامی، نیروی انتظامی، اعضای شورای شهر سرعین و سایر مهمانان استانی، محو در این همه نیکی شده بودند که محفل را به وجد می‌آورد و در آن سو، دو تن از خیرانِ مدرسه‌ساز نیز نشسته بودند که با همه نیکی در ساخت مدرسه، چشم در چشمِ این کودکانِ پُرمهر دوخته بودند.

«زنگ نیکوکاری» به صدا درآمد و هم نوا با قلک‌ها، آسمان پر از شادی بود. فراتر از شادی اولِ برنامه که بچه‌ها دست می‌زدند و با هم و با صدای بلند شعر می‌خواندند و لبخند بر همه جای مراسم نشسته بود.

قلک‌ها هم شعر می‌خواندند. نوای‌شان را هنوز می‌توان شنید:

- الا که داری ز فیض باری توان و قدرت به جسم و جان / بیا به امداد ناتوانان به شکر بازوی پر توان

انتهای پیام